NIEPOWAŻNE MEDIA - meme.me

#relationships #sad #badluck #again #love

Kadr nie jest memem, dopóki ktoś go nie powieli. Powielony zatraca swoją pierwotną tożsamość, z przedmiotu przekształca się w anarchiczny podmiot. Klatka oddzielona od macierzy poddaje się natychmiastowej reinterpretacji, natomiast piętrowa narracja filmowa ulega spłaszczeniu.  Kadr staje się wyabstrahowanym tworem, wyjętym z kontekstu, multiplikowanym, przetwarzanym, aż do zaniku sensu pierwotnego.

Print screen zaczyna funkcjonować jako skrót, znak, autoironiczny komentarz do życia. Komunikat przechodzi w nadkomunikat, piętrzą się porządki. Podwójne kodowanie buduje w efekcie nową, zaskakującą jakość poprzez transfer pojęć pozornie nieprzystających.

Projekt meme.me w reżyserii Barbary Wiśniewskiej zrealizowany w ramach cyklu Niepoważne media to poszukiwanie jakości  porozumiewania się, badanie granic przekazu wizualnego w kontekście relacji międzyludzkich. Czy mem może stać się wystarczającym narzędziem wyrażającym emocje i odczucia? Do czego dziś służy kultura wysoka w wersji pop? Proponujemy eksperyment – spróbujemy pokazać jak przeszczepić poetykę memu na grunt sceny, w jakich sytuacjach skondensowany komunikat jest w stanie dotrzeć do granic poznania, a gdzie powoduje wyłącznie kosmiczne nieporozumienia. Orbitą zdarzeń będzie tu relacja między dwójką bohaterów, którzy zmagają się z podstawowymi problemem w konfrontowaniu się z rzeczywistością i sobą nawzajem. Spektakl, zrealizowany w ironicznej, zdystansowanej formule sięga po niepoważne środki, które stają się kluczem do obnażenia mechanizmów komunikacyjnych.

Barbara Wiśniewska (1989) Studentka IV roku reżyserii warszawskiej Akademii Teatralnej. Dwukrotna laureatka Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia (na rok 2012/2013 i 2013/2014), laureatka Nagrody im. Z. Krawczykowskiego (2012). Od 2012 współpracuje z Teatrem Wielkim Operą Narodową, gdzie trzykrotnie asystowała przy produkcjach Mariusza Trelińskiego (Latający Holender, Manon Lescaut, Iolanta/Zamek Sinobrodego). Współpracowała również z Teatrem Współczesnym w Warszawie przy spektaklu Zabójca (reż. W. Urbański). Prowadziła czytania w Laboratorium Dramatu w Warszawie, na XXX Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi i na Festiwalu Biała Wieża w Brześciu (Białoruś). Prowadziła warsztaty na 56 Festivalu dei Due Mondi w Spoleto, (Włochy). Jej etiuda reżyserska Julia musi umrzeć na podstawie Romea i Julii W. Shakespeare'a została wyróżniona na Festiwalu Baltic House Theater Festival w St. Petersburgu (Rosja).