Matki. Pieśń na czas wojny

Performans na 21 matek z Ukrainy, Polski, Białorusi i ich dzieci. W różnym wieku, o różnych historiach życiowych. Uchodźczynie z Mariupola, Kijowa, Irpienia. Te, które uciekły przed wojną i te, które uciekły przed prześladowaniami używają mocy swoich głosów, aby nazwać to, na co nie ma słów. Opierając się na tradycyjnym ukraińskim śpiewie rytualnym, poszukują nowego rytualnego głosu chóralnego. Ich śpiew staje się oskarżeniem, prośbą i przestrogą dla nas i wszystkich ludzi w Europie.

"Nasz spektakl mówi o kobietach i wojnie.
O mechanizmach obronnych, o odpowiedzialnosci
O naszej rekacji na wojnę w Europie.
O rytuałach przemocy wojennej wobec kobiet i cywili,
które są wciąż takie same"

Wojenne rytuały przemocy wobec kobiet są niezmienne. Wojna stawia przed Europą pytania ostateczne: o odpowiedzialność w obliczu zagrożenia i o nasze mechanizmy obronne. Ze świadectw matek i dzieci – Ukrainek, Białorusinek i Polek: tych, które uciekły przed wojną; tych, które uciekły przed prześladowaniem i tych wreszcie, które otworzyły przed nimi domy w Polsce – Marta Górnicka, reżyserka, autorka CHÓRU KOBIET, twórczyni teatru chórowego i założycielka Instytutu Politycznego Głosu w Maxim Gorki Theater w Berlinie stworzyła wraz z zespołem spektakl chóralny. W jego skład wchodzą kobiety w wieku od 9 do 71 lat, każda z wyjątkowym doświadczeniem politycznym i inną historią życiową. Ten poszukuje nowego, post-operowego głosu chóralnego, nawiązującego do chórów żeńskich z VII w. p.n.e.

Spektakl „na czas wojny” rozpoczyna szczedriwka – tradycyjna ukraińska pieśń – życzenie szczęścia i odrodzenia. Jej historia sięga czasów przedchrześcijańskich i prawdopodobnie liczy tysiące lat. Rytuał śpiewania szczedriwek wykonywały tylko kobiety lub kobiety z dziećmi, i zawsze dla konkretnej osoby. Wierzono w moc tej pieśni, ufano, że jej słowa i dobre życzenia na pewno się spełnią. Te wyśpiewane życzenia są dziś kierowane do wszystkich ludzi, na nowy czas; na całe życie.

 „W przeszłości CHÓR miał uświęcać wyjątkowość życia, służyć odrodzeniu, odnowieniu. Był siłą przeciwną sile UNICESTWIANIA. I z tej siły czerpie nasz spektakl”. (Marta Górnicka)

• "Wielkość człowieka wobec brutalności wojny. Ten wieczór to chóralna opowieść o sile jednostki, która opowiada o mrocznej przemocy a kończy na jasnym człowieczeństwie.” (recenzja Doris Meierhenrich w "Berliner Zeitung", „Cudowna broń Marty Górnickiej przeciwko wojnie w berlińskim Teatrze Maksyma Gorkiego”)
• „Ta godzina to wieczność i obezwładniające przerażenie. Zobaczyliście i doświadczyliście rzeczy, na które nie ma słów. A o których mówią i śpiewają razem w mocnej i czystej formie, która porusza i szokuje” (recenzja Rüdigera Schapera w "Der Tagesspiegel")

Spektakl w języku polskim, ukraińskim, białoruskim z polskimi i angielskimi napisami.

Partnerzy projektu: Teatr Dramatyczny im. Gustawa Holoubka; Nowy Teatr w Warszawie; Instytut Ukraiński; Fundacja dla Wolności w Warszawie (niezależna, publiczna organizacja non-profit działająca na rzecz migrantów z Ukrainy, Czeczenii, Białorusi, Tadżykistanu i innych krajów, którzy osiedlili się w Warszawie i do których kierowane jest największe wsparcie); „Przystanek Świetlica” (świetlica dla dzieci i młodzieży migranckiej); Solidarny Dom Kultury „Słonecznik” (centrum społeczności ukraińskich artystów w Warszawie).
Projekt współfinansowany przez m.st. Warszawa.
Projekt realizowany we współpracy z Allianz Foundation.

Warsztaty, tłumaczenia, konsultacje:
Warsztaty ruchowe: Krystyna Lama Szydłowska
Ukraińskie tłumaczenie libretta: Olesya Mamchych
Białoruskie tłumaczenie libretta: Maria Pushkina
Angielskie tłumaczenie libretta: Aleksandra Paszkowska
Konsultacja z zakresu entomuzykologii ukraińskiej: Anna Ohrimchuk
Konsultacja dot. ukraińskich zabaw dziecięcych: Venera Ibragimova
Tłumaczenie podczas prób: Marharyta Huretskaya
Producentki z ramienia Fundacji CHÓR KOBIET: Marta Kuz?miak, Iwa Ostrowska, producentki międzynarodowej trasy: Anna Galas-Kosil, Alicja Berejowska
Producentka z ramienia Teatru Powszechnego: Magdalena Płyszewska